به نام خدا - بهروز فرهادیان – 6 اسفند 1398 farhadian827@gmail.com
کُر وُ بَوُو
یَه روز یَه پیا سُوار قاطر آبی .
کُرِس گو :
بَوَه کویِه ری ؟
بَوُوس گُ : خوم روم مالِه دُوُونی .
کُر که گُ : پَه ایمانِه وِل اِکُنی ؟
_ نه ، خوم یَه زینه خُو یارُوم مِنِ حونِه که کار کُنه !
_ پَه دام کم کار اِکُنِه ؟
_ نه ، ولی خُووه اَر هو هم بیا .
کُرِس گُ :
_ سی کی خُووِه ؟
_ اَر هو بیا کارا سِوِک اِبَون .
_نه بَوَه ، جَر اِیُفتِه بینِه دام و هو که اِیاری .
_نیلوم چینو وابُو .
_ دست تو وو مو نی .
_ په دست کیه ؟
کُر که گُ :
_ زِ هِمولا داره جنگ اِیُفتِه اَر دام فَهمی خو یَه جَهَندُم راست اِبو .
بَوُوس رَه مِنِه فِرگ . هی سَرِنِه ای وَر او وَر دِر اِدا .
یَه دَم اِوِرستا سَرِه پا وو دِر اِخَرد وو اِنِشَست .
جِغِلِه هم هَی ویرِس وا بَوُوس بی .
یِه نیم ساعت هِمطوری بیدِن که بوُوس گَد :
_ یِه چینِه وا گُم ، مو داشتم یه رَه لیش اِرَدَوم که کَروم رَسی به دادم .
جِغِلِه که مَنی اِخواست بِگِریوِه گُد :
_نه بِوُو تو خوت خُو رَه اِری .
بَوُوس یَه کم لَوانِه واز کرد وُ به کُرِس گُد :
_ مو خوم یَچی گُم . مو زینه نیستونوم وو هر چه گُدُم
خواستم بِنِیَرُم تو چه اِگوی .
آخه اِی روزا یَه خورده زِ جوونا اِگوی زِندِاِی حونِنِ وِل کِردِنه .
یادِت بو که هیچی جا زِندِایتِه نَوا گِرِه .
درباره این سایت